Specjal 132Z
Telefunken - Krajowe Zaklady, Warszawa
- Country
- Poland
- Manufacturer / Brand
- Telefunken - Krajowe Zaklady, Warszawa
- Year
- 1935/1936
- Category
- Broadcast Receiver - or past WW2 Tuner
- Radiomuseum.org ID
- 106703
Ehemals eigenes Gerät
Ehemals eigenes Gerät
Gehäusevariante
Gehäusevariante
- Number of Tubes
- 4
- Main principle
- TRF (Tuned-Radio-Frequency but use of regeneration unknown)
- Wave bands
- Broadcast, Long Wave and Short Wave.
- Power type and voltage
- Alternating Current supply (AC)
- Loudspeaker
- Permanent Magnet Dynamic (PDyn) Loudspeaker (moving coil) / Ø 19 cm = 7.5 inch
- Material
- Wooden case
- from Radiomuseum.org
- Model: Specjal 132Z - Telefunken - Krajowe Zaklady,
- Shape
- Tablemodel, low profile (big size).
- Dimensions (WHD)
- 450 x 230 x 200 mm / 17.7 x 9.1 x 7.9 inch
- Price in first year of sale
- 248.00 zl
- Source of data
- -- Collector info (Sammler)
- Author
- Model page created by Franz Scharner. See "Data change" for further contributors.
- Other Models
-
Here you find 36 models, 27 with images and 13 with schematics for wireless sets etc. In French: TSF for Télégraphie sans fil.
All listed radios etc. from Telefunken - Krajowe Zaklady, Warszawa
Collections
The model Specjal is part of the collections of the following members.
Forum contributions about this model: Telefunken - Krajowe: Specjal 132Z
Threads: 3 | Posts: 3
Szanowni milosnicy starej radiotechniki.
W pierwszej czêsci zatytulowanej Polski Telefunken Specjal 132 Z -renowacja ,przedstawilem relacjê z prac przy odbudowie elektroniki i uruchamianiu tego odbiornika. Kolejnym krokiem by³a naprawa i odnowienie drewnianej skrzynki .
Etap pierwszy-dokumentuje stan poczåtkowy.
Fotografie 1 do 6 przedstawiajå pierwotny stan obudowy
fot.1- prawy bok fot.2 - Przód
. 
fot.3 – lewy bok fot. 4 –skala
fot. 5- góra lewa str. Fot. 6- pêkniecie prawy bok
-1-
Fotografie 1 – 4 ilustrujåce stan obudowy powtarzam za czêsciå pierwszå opracowania.
Jak widac na zdjêciach obudowa ma typowe uszkodzenia: jak slady po przedmiocie na górnej powierzchni( prawdopodobnie wilgotnej doniczce z kwiatkiem) oraz wynikajåce ze sk³adowania w wilgotnych warunkach i brutalnego traktowania po zakonczeniu eksploatacji. Poszczególne elementy by³y rozklejone ,mily widoczne pêkniêcia okleiny (fot.1 , 3 ,5 i 6 ) .W kilku miejscach wystêpowa³y ubytki okleiny (fot. 2 i 4 ) .Brakowaly: górny szczebel przy glosniku (fot. 2 )oraz prawa ,wykonczona aluminium , listwa ozdobna przy skali (fot. 4 ). Nieoryginalna byla tkanina przy glosniku na skali widac ubytki farby.
Ze wzglêdu na znaczne uszkodzenia podjålem decyzjê o rozebraniu skrzynki. Rozdzielono wszystkie fragmenty nie po³åczone w trwa³y sposób. Poszczególne elementy zostaly dokladnie oczyszczone i ponownie sklejone. Dorobilem brakujåce czêsci.
Nastêpnie uzupelnilem ubytki okleiny.( nalezy uzyc starego forniru, w tym samym gatunku od ,,dawcy,,- innej obudowy.( Po namoczeniu mo¿na bez problemu zdjåc potrzebne kawalki.)
Po usuniêciu starej politury, metodå chemicznå , skrzynkê wyszlifowalem papierem sciernym.
fot.7 , 8 i 9- Oszlifowana obudowa, po nalo¿eniu bejcy, przygotowana do politurowania
GOTOWY ODBIORNIK
Fotografie 10 , 11,12 i 13 przedstawiajå gotowy , dzialajåcy odbiornik.
Opracowanie Andrzej Cieslak
marzec 2007
Andrzej Cieslak, 08.Mar.07
Szanowni milosnicy starej radiotechniki.
Czêsto w zapomnianych zakamarkach strychu , piwnicy odnajdujemy stare radio. Odzywaja wtedy wspomnienia z dzieciñstwa ,kiedy to wpatrywalismy siê w intrygujaca skrzynkê ,z której wydobywaly siê dzwiêki bajek i muzyka a nasza fascynacjê powodowalo swiecace na zielono magiczne oczko. W kolejnych latach pojawia©©y siê w domu coraz to nowsze ,doskonalsze radioodbiorniki powodujac odchodzenie w niepamiêc starych modeli. Ogladajac nasze znalezisko zachwycamy siê doskonaloscia formy ,wysoka jakoscia uzytych materialów oraz kunsztem wykonania. ,Niestety czêsto czas ,zle warunki przechowywania, gryzonie i szkodniki drewna pozostawily na nim swoje slady .
W ostatnim czasie trafil w moje rêce stary ,prosty reakcyjny radiodbiornik wyprodukowany w Polsce w latach 1935-1936 przez Krajowe Towarzystwo Telefunken w Warszawie .Kierujac siê sentymentem i wspomnieniami podjalem próbê przywrócenia jego dawnej swietnosci.W dalszej czêsci chcialbym podzielic siê swoimi doswiadczeniami. Praca przebiegala w kilku etapach :
Etap pierwszy-udokumentowanie stanu poczatkowego.
Fotografie 1 do 4 przedstawiaja pierwotny stan obudowy
fot.1- prawy bok fot.2 - Przód
fot.3 – lewy bok fot. 4 –skala
Fotografie 5 do 9 przedstawiaja stan poczatkowy chassis oraz glosnika
fot. 5 - chassis widok z góry fot. 6 – chassis widok tylu
fot. 7 – chassis widok od spodu fot. 8- chassis w obudowie
Poszczególne podzespoly wymontowane z odbiornika pokazuje fotografia 9.
fot. 9
Etap drugi -renowacja chassis i czêsci elektrycznej odbiornika
1.Renowacja chassis i czêsci metalowych.
Ocena stanu chassis i próba oczyszczenia z korozji malego fragmentu pokazaly, ze nie da siê uzyskac zadawalajacego rezultatu bez calkowitego rozmontowana odbiornika.( Uwazam , ze decyzjê o rozmontowaniu nalezy podejmowac tylko w ostatecznosci.)
Aby wiernie odbudowaæ uklad elektryczny ponownie sfotografowalem, w dobrej rozdzielczosci, calosc spodu odbiornika oraz poszczególne jego fragmenty. Na wydrukowanych w duzym formacie zdjêciach ponumerowalem wszystkie detale i polaczenia. Nie dysponujac oryginalnym schematem ideowym ,,zdjalem ,,schemat z odnawianego odbiornika .Jest to prosty reakcyjniak wiêc nie bylo z tym wiêkszego problemu ,Rozmontowujac uklad , nanosilem na wszystkich detalach oraz przewodach polaczeniowych numery jak na wczesniejszych fotografiach .i schemacie.
Po rozmontowaniu odbiornika ,metalowe elementy zostaly oczyszczone z korozji i po odtluszczeniu polakierowane w kolorze oryginalu.
Przebieg procesu renowacji metalowych czêsci przedstawiaja fotografie 10 i 11,
fot. 10 –chassis po oczyszczeniu fot. 11 –chassis po malowaniu
( metoda piaskowania )
2.Sprawdzenie lamp.
W podstawkach odbiornika znajdowaly siê lampy : AC2 – 2 sztuki ,RES 164 oraz RGN 354 nie uwidocznione na zdjêciach.
Lampy po wyjêciu zostaly umyte, przyklejono obluzowane cokoly , sprawdzono stan emisji miernikiem P508 i zakwalifikowano do dalszego montazu..
Uwaga 1).na napisy na bañkach ! – w wiêkszosci lamp napisy nie sa wodoodporne
2).na czas uruchamiania odbiornika zalecalbym uzycie lamp zastêpczych na przyklad wykonanych z . demobilowych , 4 woltowych lamp radzieckich 4¬¨1¬ , 4¬±1¬
3. Sprawdzenie rezystorów i kondensatorów , regeneracja uszkodzonych elementów.
W odbiorniku zamontowane byly polskie rezystory i kondensatory firmy Always.
Zmierzylem za pomoca omomierza rezystancjê wszystkich oporników . Wszystkie badane rezystory zakwalifikowalem do dalszego montazu, poniewaz uzyskane wyniki miescily siê w granicach ( +,- )10 % wartosci nominalnej .
W przypadku stwierdzenia uszkodzenia rezystora ,nie praktykujê naprawy i stosujê wymianê na inny , tej samej firmy o identycznym nominale .W ostatecznoœci dopuszczam zastosowanie
rezystora innego producenta ,,z epoki,,.
W odbiornikach 70-80 letnich regula sa niesprawne papierowe kondensatory sprzêgajace i blokowe.. Najczêstsze uszkodzenia to utrata pojemnosci , przebicie lub nadmierna uplywnosc ..Kondensatory ceramiczne i mikowe, jesli nie maja uszkodzeñ mechanicznych, po latach najczêsciej pozostaja sprawne.
Uwaga: pojemnosc wiêksza od nominalnej najczêsciej oznacza uplywnosc!.
Kondensatory uszkodzone nalezy zregenerowac.
Najprostszym , skutecznym sposobem jest umieszczenie w obudowie uszkodzonego elementu wspólczesnego kondensatora bardzo dobrej jakosci.
Sprawdzonym sposobem usuniêcia uszkodzonego kondensatora ,bez obawy uszkodzenia obudowy ,jest umieszczenie go w goracej wodzie i po uplastycznieniu uszczelniajacej substancji ,ostrozne wypchniêcie srodka. Nastêpnie wstawiamy nowy kondensator o tej samej pojemnosci , o tym samym lub wyzszym napiêciu .( wspólczesne kondensatory bez problemów mieszcza siê w starych obudowach) i uszczelniamy rurkê z obu stron .Mozna uzyc do tego celu masê odzyskana ze starego kondensatora lub baterii .
.Ta technologia zregenerowalem w moim odbiorniku wszystkie kondensatory sprzêgajace .
Oddzielnym problemem jest naprawa kondensatora blokowego. Po wymontowaniu kondensatora ,usuwamy uszkodzony srodek ,myjemy ,czyscimy i odnawiamy obudowê
. Czêsto stosowanym rozwiazaniem bylo równolegle polaczenie lub wspólna masa dla kilku wewnêtrznych kondensatorów Jeœli na obudowie producent nie opisal wartosci i ukladu polaczeñ usuwajac srodek nalezy robic to bardzo ostroznie, tak by mozliwe bylo odtworzenie polaczeñ. wewnêtrznych
Po ustaleniu wymaganych wartosci pojemnosci zmontowalem kondensator zastêpczy na pomocniczej listwie-fot.12.Wykonalem dodatkowa wkladkê izolacyjna wewnatrz starej obudowy-fot.13
fot.12-gotowy kondensator zastêpczy fot.13-wkladka izolacyjna i kond.zastepczy
Koñcowy etap to dolutowanie starych wyprowadzeñ , sprawdzenie elektryczne i umieszczenie calosci w odnowionej obudowie.
Wewnatrz regenerowanego elementu jest 5 kondensatorów , z czego 4 o wspólnej masie.( 2szt. 100 nF, 1 szt.1 mikrofarad, 1 szt. 4 mikrofarady )Oddzielnym jest pierwszy kondensator filtru napiêcia anodowego o pojemnosci.4 mikrofarady.
fot.14-sprawdzony kondensator fot.15- gotowy kondensator
przed umieszczeniem w obudowie
4.Montaz odbiornika.
Krok pierwszy to montaz glównych elementów jak:transformator sieciowy i glosnikowy ,kondensator strojeniowy z elementami napêdu skali, przelacznik zakresów ,cewki , podstawki lampowe, gniazda antenowe,glosnikowe itp...
Wszystkie elementy musza byc umyte, z naprawionymi powlokami lakierniczymi , mechanizmy sprawne i nasmarowane .
Elementy elektryczne jak transformatory ,przelaczniki , potencjometry przed montazem sprawdzamy. Kondensatory strojeniowe i reakcyjne sprawdzamy pod wzglêdem mechanicznym i elektrycznym .(uwaga:zwarcia miêdzy plytkami )
Krok drugi montaz elektryczny, warto wykonywac etapami polaczonymi z jednoczesnym uruchomieniem zmontowanego fragmentu .Eliminuje to zmudne poszukiwanie ewentualnego blêdu.
Proponujê przyjac nastêpujaca kolejnosc montazu i uruchamiania( dotyczy tego modelu ):
1- Obwód sieciowy : wtyczka ,kabel sieciowy, bezpieczniki, uzwojenie pierwotne transformatora. Sprawdzic dzialanie wylacznika sieciowego, napiêcia na uzwojeniu wtórnym transformatora.
2- Obwód zarzenia lamp polaczyc odpowiednie wyprowadzenia transformatora z podstawkami lamp . Sprawdzic poprawnosc napiêc w podstawkach lamp.
3- Obwód lampy prostowniczej RGN354 z elementami filtrujacymi napiêcie anodowe. Sprawdzic napiêcie na obu kondensatorach filtru. Uwaga napiêcie bez obciazenia jest wyzsze niz podczas pracy .
4- Obwód lampy glosnikowej RES 164. Sprawdziæ napiêcia i dzialanie np. reakcjê na dotykanie siatki lampy , ewentualny przydzwiêk itp.
5- Obwód przedwzmacniacza m.cz. druga lampa AC2.Sprawdzic napiêcia i dzialanie.
W widoczny sposób wzrosnie ,w porównaniu z punktem 4 , czulosc wzmacniacza badana na wejsciu adapterowym.
6-Obwód audionu z reakcja - pierwsza lampa AC2 -zamontowac pozostale elementy . Sprawdzic napiêcia. Wykonac kontrolê dzialania odbiornika . Jesli zmontowano odbiornik zgodnie z wczesniej wykonanymi zdjêciami i dokumentacja, ze sprawdzonych elementów wynik bêdzie pozytywny.
W podobny sposób mozna odbudowywaæ bardziej zlozone odbiorniki.
Kolejne fazy montazu przedstawiam ponizej
fot.16 – montaz listwy z gniazdami fot.17-montaz glównych elementów
fot.18-obwód RGN354 fot.19- obwód zarzenia
fot.20 ,21 , 22- zmontowany dzialajacy odbiornik
Kolejnym etapem jest odnowienie drewnianej obudowy .Swoje doswiadczenia i relacjê fotograficzna przedstawiê w czêsci drugiej.
Opracowanie Andrzej Cieslak
Pazdziernik 2006
Koniec czêsci pierwszej
Attachments
Andrzej Cieslak, 24.Oct.06
Andrzej Cieslak, 23.Oct.06